WE BESLOTEN ONS KATTENBAKKORRELTJE BIJ TE DRAGEN…

 
‘We maakten kennis met De Kattenhulpdienst toen we een speelkameraadje voor onze eigen kat zochten. Tijdens een kennismakingsgesprek raakten we onder de indruk van wat deze organisatie allemaal voor katten doet. We besloten ons kattenbakkorreltje bij te dragen door ons aan te melden als gastgezin!

Geregeld, maar altijd in goed overleg, worden er sindsdien bij ons katjes ondergebracht. Soms een zielig hoopje ellende, dat bang en hongerig is, de andere keer een bezorgde moederpoes met kleintjes. In eerste instantie laten we de nieuweling zoveel mogelijk met rust zodat deze even kan wennen aan de plotselinge veranderingen. Maar na een paar dagen rust ‘moet de kat er toch aan geloven’. 

De tijd van wennen aan de normale huiselijke geluiden is aangebroken, zoals de televisie, de deurbel, de telefoon, mensenstemmen en tot overmaat van ramp ook aan de stofzuiger. Een kat die zijn oren spitst als de koelkast opengaat, is niet voor het eerst onder de mensen. Maar er zijn ook katjes die een paar weken nodig hebben voordat ze een beetje vertrouwen krijgen. Lekker voer, vaak even spelen (als ze dat durven) en vooral veel geduld doen in dergelijke gevallen wonderen. Het is echt niet zo dat iedere kat uiteindelijk snorrend van dankbaarheid in je armen valt, sommige katten houden hun reserve ten opzichte van mensen.

Terwijl de kat bij ons thuis hard zijn best doet om aan mensen te wennen, zoekt De KHD ondertussen een nieuw baasje. Het is best even slikken als het dier, na weken of soms na maanden, weggaat. Maar je weet wel dat de kat goed terecht komt omdat er gekeken wordt of de verwachtingen van het nieuwe gezin passen bij de kat in kwestie. Als je dan na een tijdje het bericht krijgt dat alles goed gaat en dat ze bijvoorbeeld nog nooit zo ’n lieve poes hebben gehad, is dat heel fijn om te horen. Afgezien van het plezier dat je tijdens de opvangtijd met het dier hebt gehad, heb je ook veel voldoening als het uiteindelijk goed terecht komt. Daar doe je het toch voor.’